Stukje bij beetje, langaam aan verder.

Hallo allemaal!

Het vorige verslag eindigde dat we de volgende dag de overtocht zouden gaan maken. Die avond hebben we in het restaurant wat bij het hotel zat wel mee gedaan aan een kennisquiz, de believe it or not-quiz. We hebben een hoop lol gehad, maar je gelooft het of niet... We hebben de hoofdprijs van 200 dollar gewonnen! :) Dat bedrag moetsen we wel opmaken in het restaurant, maar in een avondje zo'n 150 euro wegdrinken gaat ons niet lukken... Dus maar een rondje voor de hele tent gegeven en gratis gegeten en gedronken!
De overtocht hebben we ook gemaakt en die oertocht is mooi! Je komt aan in de fjorden van zuider eiland en dat is heeeeeel bijzonder! In Picton ook gelijk onze andere auto opgehaald, de Citroen mocht helaas niet mee op de boot... ;) We hebben nu een hele mooie auto (en ook goede herinneringen aan...) en wel een Nissan Qashqay! Dus veeeeel beter dan de Citroen!
Die avond besloten om in Picton te blijven, omdat we niet in het donker over een onbekende bergpas wilden gaan rijden. Die avond gegeten bij een tentje met een aantal sterren, maar met wel een Nederlands sprekende serveerdster, die er nog maar 4 dagen werkte, maar wel erg handig! Alleen kletste ze waarschijnlijk te veel met ons, want op de duur was ze alleen nog de afwas aan het doen en zagen we haar niet meer in het restaurant... :( Haar aan het eind nog wel even succes gewenst...
De volgende dag richting Nelson, in het noorden, gereden. Onderweg nog een lifter, Mike uit Duitsland, meegenomen. Hij ging werken op een farm die alleen te bereiken is met de watertaxi. Nelson is een van de oudste stadjes van Nieuw Zeeland en met veel kunstenaars en hippies. De piano's staan op straat en worden nog gebruikt ook. Die dag een beetje rond gehangen en uitgezocht hoe we de volgende dag naar Abel Tasman NP konden komen.
Dat was dus erg makkelijk, maar voor ons ongebruikelijk, namelijk de watertaxi! B) Dat is een boot die je op de ene plek afzeten je op de andere weer ophaald, omdat je er met de auto niet kan komen of alleen met een vergunning.
Die avond wel heerlijk gegeten bij de Indieer, erg druk resturant maar zeeeer lekker! Geslapen in een lodge bij een zeer spraakzame dame en die vertelde ook honderd uit over Nelson en waar we allemaal naar toe moesten. Erg leuk en handig.
De volgende dag vroeg op om om 9u de watertaxi te pakken, maar eerst nog een uur in de auto... De watertaxi is erg leuk om te doen, je krijgt ook nog wat uitleg over de kust, het land, Abel Tasman, onderweg zeehonden gezienn en afgezet worden op het strand! Kortom een hele belevenis!
De route die we hebben gelopen was ruim 12 kilometer en ging van hoog naar laag en was af en toe best een klim, maar de uitzichten en stranden waren een goede "goedmaker". Het laaste stuk nog even flink doorgelopen, omdat we anders de taxi zouden missen... 's Avonds gegeten bij een pub die hun eigen bier brouwde en het smaakte ook nog goed. Alleen ik had een soort Jills en die werd op den duur erg bitter, dus maar weer aan de Bailey's... In dezelfde lodge geslapen, waar we die avond het advies kregen om de volgende dag naar de markt te gaan, omdat er daar oliebollen werden verkocht!! Ten eerste, heb je ooit een Engelsman oliebol horen zeggen?? En ten tweede is het geen oud en nieuw!! Maar dat is dus een Nederlander die geemigreerd is en hier oliebollen verkoopt op de markt en wat nog goed loopt ook! :) De eigenaresse van de lodge zei dat de locals ze ook erg lekker vinden en het een ware hit is. Dus de volgende dag naar de markt en oliebollen halen! Nou het was niet echt een oliebol zoals ik verwachte... Het was meer een vette cake met appel en kaneel in de vorm van een cupcake... Helaas, geen echte oliebol, maar wel smakelijk. Daarna nog even rondgelopen in de stad en geshopt. Aan het begin van de middag richting Westport in het noord westen gereden. Dit is een erg verlaten en oud stadje, een beetje als Den Helder; het iende van de wereld...(sorry voor diegene uit Den Helder...). 's Avonds wel lekker gegeten in de plaatselijke pub en genoten van de rugby op tv.
De volgende dag was het niet heeel mooi weer, maar toch (op aanraden van de eigenaar van het motel, ook al zo'n praatgraag type ;)) besloten om naar de zeeleeuwen kolonie te gaan en verder te rijden naar het zuiden. De zeeleeuwen kolonie is leuk om te zien, maar het geschreeuw van de jongen (omdat ze hun moeder zoeken) gaat door merg en been. Tevens kwam er een bui aan, dus weer weggegaan. Richting het zuiden is een zeeeeeer mooie route, helaas niet heel mooi weer, maar hierdoor wel een ruige zee! Onderweg een korte route naar het strand gelopen waar pinguins zouden zijn, maar die waren wegewaait... Niks gezien... :( Daar brak ook een stortbui uit, dus verscholen in de rotsen op het strand.
Verderop op de route kwamen we langs Pancake Rock NP, dit is een park langs de kust, waar ze een route hebben aangelegt langs allemaal bijzondere formaties van stenen. Het lijken net allemaal pannekoeken op elkaar en ze weten nog niet precies hoe dat komt! Erg mooie route met weer een zeer ruige kust die heerlijk tegen de rotsen beukt! We liepen precies tussen de buien door, dus dat kwam mooi uit. Onderweg nam de regen alleen maar toe dus zijn we vanuit daar doorgereden naar Arthurs Pass, dit is een pass dwars door de bergen van zuider eiland en een klein dorpje op ongeveer de helft van de "snelweg". In de winter wonen er aar zo'n 30 mensen!! :0 In dit dorp ook overnacht in een motel, zodat we de volgende dag een wandeling konden gaan maken in de bergen rondom dit dorp. De man bij de receptie vertelde ons wel dat ze de volgende dag sneeuw verwachten...!! Hallo!!! We zijn op vakantie en verwachten dan geen sneeuw!? Maar goed, het was ook niet zo heel warm geweest overdag, zo'n 7 graden, dus het kon makkelijk gaan sneeuwen...
In de ochtend bleek echter dat het niet was gaan sneeuwen, maar dat het heel zonnig was! Hierdoor konden we zien dat we in een prachtig dorpje hadden geslapen! Rondom ons alleen maar bergen en de toppen waren wit van de sneeuw!! Heeel bijzonder en prachtig om te zien! Je voelt je dan heel klein!
In het visitors center een route uitgekozen, maar de dame die ons hielp vertelde dat er in de avond zeker 5cm sneeuw zou gaan vallen! Oke... Gelukkig is dat in de avond! We hebben de Arturs pass walk gelopen en die is ook erg mooi, langs allerlei watervallen, heel veel bomen begroeit met mos, over bruggen waar je water hoort lopen, maar niks ziet en mooie vergezichten. Daarna nog een korte route gelopen, naja geklommen... Deze ging naar een 131 meter hoge waterval en was zeer de moeite waard.
Daarna nog wat gegeten in het plaatselijke cafe, wat ook een supermarkt, badkamer voor bergbeklimmers, restaurant en winkel in 1 is. De route verder naar het zuiden gereden en onderweg een lifter meegenomen. Een jonge man (sorry zijn naam vergeten...) uit Hongarije die ook nog een beetje Nederlands sprak! Ooit gestudeert in Breda en nu 1,5 jaar vakantie... Zijn vrienden waren onderweg om hun paspoort op te halen en hij wilde genieten van het uitzicht (wat wij wel begrepen) en ging dus lopend en liften verder.
Op de route een stukje off-road gereden, naja een onverharde weg, die wel op de kaart stond en een heel stuk afsneed. Erg leuk om te doen en onderweg toch echt sneeuw gehad!
We zijn nu in Ashburton en gaan morgen richting een aantal meren en Mount Cook, om daar een gletsjer te beklimmen en rond te kijken. Zondag moeten we weer in Christchurch zijn om maandag ochten richting Nadi te vliegen. Dus nog alle tijd om dat te doen!

Ohja! Erg leuk om jullie reacties te lezen! Veel plezier met deze! :)

Dikke kus van Mark en Marjolein